Pożegnaliśmy panią Dyrektor Dorotę Gonczowską
To, co było, już nie wróci, lecz w pamięci naszej trwa.
24 czerwca 2016 r. zapamiętamy nie tylko jako radosny dzień zakończenia roku szkolnego. Pozostanie on w naszej pamięci na zawsze jako data pożegnania pani Doroty Juszczak- Gonczowskiej, wspaniałego, wybitnego i profesjonalnego pedagoga, nauczycielki uwielbianej przez uczniów, szanowanej przez podwładnych wicedyrektor, życzliwego, pomocnego i szlachetnego człowieka, „dobrego ducha” naszej szkoły.
Początek tej podwójnej uroczystości zainaugurowała Msza święta, w której cała społeczność naszej szkoły wzięła udział. Po zakończeniu nabożeństwa wróciliśmy do szkoły, aby wziąć udział w uroczystości pożegnania pani Dyrektor. Na początku głos zabrał pan Dyrektor, Stanisław Poręba, który powitał wszystkich zebranych gości, wśród których był gość specjalny, Wójt Gminy Kamionka Wielka, pan mgr Kazimierz Siedlarz. Następnie pan Dyrektor „przekazał mikrofon” uczniom naszej szkoły, którzy pod bacznym okiem pani Krystyny Górskiej oraz pana Sławomira Siedlarza przygotowali program artystyczny poświęcony oczywiście pani Dyrektor.
Jako pierwszy na scenę wszedł Damian Głód z klasy Ia, który w nastrojowej melorecytacji wyraził słowa podzięki skierowanej do „bohaterki” tego dnia, zwracając uwagę na to, jak bardzo nam wszystkim będzie Jej brakowało. Następnie wręczył pani Dyrektor różę, którą trzymał w ręku podczas całego swojego występu.
Kiedy na scenie zaczęli się zbierać kolejni gimnazjaliści, mający pod szyją gustowne czerwone muszki, nikt nie przypuszczał, że będą oni na przemian recytować (właściwie przedstawiać) tekst znanej chyba wszystkim „Lokomotywy” Juliana Tuwima. Byli tacy, którzy do samego końca przedstawienia nie bardzo wiedzieli, skąd pomysł, aby przy takiej okazji nawiązać właśnie do tego wiersza. Na końcu okazało się, że pomysł był jak najbardziej świadomy i zamierzony. Chodziło przecież o panią Dyrektor, której miana „Lokomotywy” naszej szkoły z pewnością nikt nie odmówi.
Prowadzony przez pana Siedlarza zespół wokalno- instrumentalny wyszedł na scenę, aby zaśpiewać dla pani Dyrektor przepiękne słowa zawarte w utworze pt. „Desiderata”. Postulaty zawarte w tym „mądrym” i ponadczasowym tekście na pewno będą Jej towarzyszyć na dalszych drogach życia. Trudno znaleźć bardziej właściwy i uporządkowany skarbiec dewiz życiowych. Co ciekawe, jako polonistka, pani Gonczowska wielokrotnie uczyła gimnazjalistów piękna wspomnianego tekstu, zachęcając ich do potraktowania jego przesłania jako „życiowych drogowskazów”. Nadszedł moment, w którym wdzięczni uczniowie zadedykowali tę pieśń swojej pani nauczycielce. Zespół wokalno- instrumentalny na koniec uroczystości zaśpiewał jeszcze jedną piosenkę, podczas której wzruszenie widać było nie tylko na twarzy pani Dyrektor, ale także na twarzach wielu innych uczestników uroczystości. Dodajmy tylko, iż refren tej piosenki śpiewany był przez wszystkich zebranych.
Następny punkt uroczystości miał bardziej humorystyczny charakter. Prowadzący uczniowie, Aleksandra Witek z klasy IIIb oraz Jakub Ogórek z klasy IIIa, przedstawili panią Dyrektor... w liczbach. Dzięki temu publiczność mogła dowiedzieć się m. in., że pani Dorota Gonczowska pracowała w naszej szkole przez okres 36 lat (w tym 14 jako wicedyrektor), wcześniej przez 4 lata uczyła w szkole w Bolesławcu. Opiekowała się Samorządem Uczniowskim przez 22 lata i wydawała gazetkę „Buzior”, która doczekała się „laurów” w Ogólnopolskim Konkursie Gazetek Szkolnych „O Pałuckie Pióro” w Wągrowcu. Czterokrotnie sprawowała funkcję wychowawcy klasowego, wykształciła dwóch laureatów Małopolskiego Konkursu Przedmiotowego z Języka Polskiego oraz wielu finalistów wojewódzkiego i rejonowego jego szczebla. Z tego wyliczenia można było się nawet dowiedzieć, jakiego wzrostu jest pani Dyrektor i jaki nosi numer buta.
Kolejnym elementem tej niezwykłej uroczystości był występ przewodniczących samorządów wszystkich klas. Wyszli oni na scenę, aby skierować w stronę pani Gonczowskiej słowa podziękowania za wszystko, co dzięki Niej stało się udziałem naszej szkoły i jej uczniów. Aby „przypieczętować” tę wdzięczność, każdy z nich wręczył pani Dyrektor czerwoną różę. Był to jeden z najbardziej wzruszających momentów uroczystości.
Po występach uczniowskich przyszedł czas na wystąpienie pana dyrektora, Stanisława Poręby. Ciekawe przemówienie gospodarza naszego Zespołu skupiało w sobie elementy poważne umiejętnie połączone z akcentami o charakterze humorystycznym. Całość stanowiła błyskotliwy wywód, w którym nie zabrakło oczywiście słów podziękowań, wymienienia zasług oraz odwołań do cytatów zawartych w słynnych tekstach literackich, np. w „Hymnie o miłości” świętego Pawła.
Pan Dyrektor wręczył pani Gonczowskiej nie tylko kwiaty, ale także przepiękny dzwonek jako pamiątkę po szkole, w której spędziła tyle lat. Jego dźwiękiem pani Dyrektor dała sygnał, że właśnie rozpoczynają się wakacje.
W swoim przemówieniu pan Wójt wspomniał początek lat osiemdziesiątych, kiedy po raz pierwszy spotkał panią Dyrektor. Już wtedy dała mu się poznać jako osoba bardzo serdeczna, pełna ciepła i życzliwości. Następnie pan Kazimierz Siedlarz podziękował pani Gonczowskiej za długoletnią współpracę oraz za wszystko, co zrobiła dla szkoły w Królowej Górnej. Wręczając Nagrodę Wójta za wybitne osiągnięcia w pracy pedagogicznej, życzył pani Dyrektor pomyślnego „pobytu” na emeryturze.
Pożegnanie pani Doroty Gonczowskiej nie mogłoby się odbyć, gdyby słów podziękowań nie złożyli przedstawiciele Rady Rodziców naszej szkoły. W tej roli wystąpił pan Grzegorz Wolak, który życzył pani Dyrektor dużo radości i pomyślności na emeryturze
oraz owocnego spędzania wolnego czasu.
W końcu przyszedł czas na to, aby głos zabrała osoba, dla której została przygotowana ta niezwykła uroczystość. Pani Dyrektor podziękowała wszystkim zebranym oraz zaznaczyła, jak wiele dobrego spotkało ją w czasie długoletniej pracy w naszej szkole. Wspomnieniami wróciła do momentu, kiedy po raz pierwszy przyjechała do Królowej Górnej. Zobaczyła wówczas niewielką drewnianą, ale pełną uroku szkołę i wiedziała, iż to jest miejsce, w którym chciałaby długie lata pracować. Tak właśnie się stało. Pani Dyrektor spędziła w naszej miejscowości jako nauczycielka 36 lat.
Aby przejść na emeryturę, pani Gonczowska musiała zaliczyć jeszcze jeden test, test „z przymrużeniem oka” przygotowany przez pana Dyrektora. Zadaniem przyszłej emerytki było rozpoznanie tytułów utworów, z których pochodzą- sparafrazowane na potrzebę chwili przez pana Dyrektora- cytaty. Jako polonistka pani Gonczowska „przeszła” test bezbłędnie, co potwierdził swoim werdyktem członek „komisji egzaminacyjnej”- pan Wójt.
Co można napisać na zakończenie artykułu przedstawiającego przebieg pożegnania osoby, jaką jest pani dyrektor, Dorota Gonczowska? Po prostu słowo „dziękuję”, w którym wszystko, co chciałoby się wyrazić, się mieści? Być może, ale można dodać coś więcej- jeśli zwykło się mówić, że nie ma ludzi niezastąpionych, to powiedzenie to na pewno mija się z prawdą w sytuacji, kiedy z naszej szkoły odchodzi pani Gonczowska.
